Global Dünyada Afrika Birliğinin Geleceği - Mamadou Lamine DIALLO
- Ayrıntılar
1.1 Kısa Bir Tarihi Geçmiş
Bir asırdan daha uzun geçmişe sahip bir hareket olan Pan- Afrikanizmi kısa bir hatırlatma olarak tanımlamak istiyorum, Afrikalı aydınlarının ve diasporasının bilinçlendiği gerçek, onların birliklerinin vesilesi ile siyasal, ekonomik ve kültürel egemenlikleri altında dünyadaki yaşamlarına son verebilecekleriydi. Bildiğiniz üzere, Afrika kökenli insanlara karşı yapılan ırkçılığı haklı çıkarmak bahanesiyle ileri sürülen bu hâkimiyet, köleliğe ve sömürgeciliğe dayanmaktadır. Pan-Afrikanizm, özgürlük stratejisinin özünde Afrikalı insanların ve diasporasının arasına bir birlik yerleştirerek sömürgeciliğe ve ırk ayrımına karşı mücadelesinde başarılı olmuştur. Benzer birlik aracılığıyla kıta eşit olarak; ekonomik anlamda gelişme fırsatına sahip olacak ve ekonomik ve parasal işlerindeki haklı konumunu talep edecektir.
Pan-Afrikanizm’in, kıtamızın sömürgecilikten kurtulmasında ve Amerika’daki ırk ayrımcılığın ortadan kaldırılmasına önemli bir katkı sağladığı iyi niyetli hiç kimse inkâr edemez. Bu sömürgeciliğe karşı kazanılmış bir başarıdır, çünkü Afrika’nın bütünleşmesini, mücadelesinin ortak noktası yapmıştır.
1958 yılında, Devlet Başkanı Nkrumah “Bütün Afrikalı İnsanların Teşkilatı (AAPO)” adına ne bilindiğine dair Afrika’nın siyasi partileri konferansını düzenlemiştir. Bu vesile ile Pan-Afrikanizm’in son amacına ulaşması için aşağıdaki dört safhadan geçmesi gerektiği ifade edilmiştir: (a) siyasi bağımsızlık; (b) söz konusu bağımsızlığı sağlamlaştırma;(c) Afrikalı ülkeleri tek bir birliğinin kurulması ve (d) Afrika’nın ekonomik ve sosyal reformu. Fakat bazı ülkelerin sömürgecilik boyunduruğu altında olmasından dolayı, Afrika, çok uzun süre bu evrelerden geçemedi. Bu yüzden, henüz bağımsızlığını kazanmış olan Afrikalı ülkelerin, kıtanın geri kalanını özgürleştirmek adına birlikte çalışmaları gerekmektedir.
Bir asırdan daha uzun geçmişe sahip bir hareket olan Pan- Afrikanizmi kısa bir hatırlatma olarak tanımlamak istiyorum, Afrikalı aydınlarının ve diasporasının bilinçlendiği gerçek, onların birliklerinin vesilesi ile siyasal, ekonomik ve kültürel egemenlikleri altında dünyadaki yaşamlarına son verebilecekleriydi. Bildiğiniz üzere, Afrika kökenli insanlara karşı yapılan ırkçılığı haklı çıkarmak bahanesiyle ileri sürülen bu hâkimiyet, köleliğe ve sömürgeciliğe dayanmaktadır. Pan-Afrikanizm, özgürlük stratejisinin özünde Afrikalı insanların ve diasporasının arasına bir birlik yerleştirerek sömürgeciliğe ve ırk ayrımına karşı mücadelesinde başarılı olmuştur. Benzer birlik aracılığıyla kıta eşit olarak; ekonomik anlamda gelişme fırsatına sahip olacak ve ekonomik ve parasal işlerindeki haklı konumunu talep edecektir.
Pan-Afrikanizm’in, kıtamızın sömürgecilikten kurtulmasında ve Amerika’daki ırk ayrımcılığın ortadan kaldırılmasına önemli bir katkı sağladığı iyi niyetli hiç kimse inkâr edemez. Bu sömürgeciliğe karşı kazanılmış bir başarıdır, çünkü Afrika’nın bütünleşmesini, mücadelesinin ortak noktası yapmıştır.
1958 yılında, Devlet Başkanı Nkrumah “Bütün Afrikalı İnsanların Teşkilatı (AAPO)” adına ne bilindiğine dair Afrika’nın siyasi partileri konferansını düzenlemiştir. Bu vesile ile Pan-Afrikanizm’in son amacına ulaşması için aşağıdaki dört safhadan geçmesi gerektiği ifade edilmiştir: (a) siyasi bağımsızlık; (b) söz konusu bağımsızlığı sağlamlaştırma;(c) Afrikalı ülkeleri tek bir birliğinin kurulması ve (d) Afrika’nın ekonomik ve sosyal reformu. Fakat bazı ülkelerin sömürgecilik boyunduruğu altında olmasından dolayı, Afrika, çok uzun süre bu evrelerden geçemedi. Bu yüzden, henüz bağımsızlığını kazanmış olan Afrikalı ülkelerin, kıtanın geri kalanını özgürleştirmek adına birlikte çalışmaları gerekmektedir.