Afrika’nın Tarihi
953 milyonluk bir nüfusa sahip olan ve elli dört ülkeyi bünyesinde barındıran Afrika’nın son iki yıldaki ortalama ekonomik büyüme oranı %5 olarak kaydedilmiştir. Afrikalılar yalnızca ülke sınırları ile bölünmekle kalmamışlar, aynı zamanda etnik kimlikler, sınıf farklılıkları, kentsel ve kırsal deneyimler, coğrafik engeller ve geniş mesafelerle de bölünmüşlerdir. Afrika’nın sömürgeci paylaşımı, bölge halklarının ne Avrupa ile doğrudan temasta oldukları birer tarihleri olduğuna ne de kendilerine ait bir kalkınma modeli bulunduğuna dair tartışmalara dayanarak 1830 yılında başlamıştır. Sonuç olarak bu kıta “büyümüş çocukların” kıtası olarak adlandırılmıştır.
Yüzlerce yıl önce Afrikalılar, beyaz insanlarla iletişim kurduklarına dair kanıtlar ararlarken; Afrikalı dâhilerin, bilim ve teknoloji ile ilgili alanlardaki bilgileri oldukça gelişmiş, hatta bazı örneklerden anlaşılacağı üzere Batının dahi bu düzeye ulaşamadığı görülmüştür. Metalürji, astronomi, astroloji, matematik, ziraat, denizcilik, tıp, yazarlık, mimari ve mühendislik alanlarında önemli gelişmeler sağlanmıştır. Örneğin dünya üzerindeki ilk okuma ve yazma yöntemlerinden birisi olan resimli eski Mısır yazıları, Afrikalılar tarafından M.Ö. 3000 yılında icat edilmiştir. Bu eski değerler, büyük Afrikalı uygarlıkların yaklaşık olarak üç bin yıllık varlığı sırasındaki canlı ve samimi resimlerini yansıtmaktadır. Hıristiyanlığın ortaya çıkmasından evvel, Mısır’ın güneyindeki eski Meroe şehrinde yer alan Kuşit uygarlığına ait kendine ait beş yüzyıllık el yazısı bulunmaktadır. Etiyopya’nın komşu ülkelerinde, Ge’ez, eski Axum klasik dilleri, M.S. 4. yüzyılda yazılı olarak ifade edilmeye başlamıştır.
953 milyonluk bir nüfusa sahip olan ve elli dört ülkeyi bünyesinde barındıran Afrika’nın son iki yıldaki ortalama ekonomik büyüme oranı %5 olarak kaydedilmiştir. Afrikalılar yalnızca ülke sınırları ile bölünmekle kalmamışlar, aynı zamanda etnik kimlikler, sınıf farklılıkları, kentsel ve kırsal deneyimler, coğrafik engeller ve geniş mesafelerle de bölünmüşlerdir. Afrika’nın sömürgeci paylaşımı, bölge halklarının ne Avrupa ile doğrudan temasta oldukları birer tarihleri olduğuna ne de kendilerine ait bir kalkınma modeli bulunduğuna dair tartışmalara dayanarak 1830 yılında başlamıştır. Sonuç olarak bu kıta “büyümüş çocukların” kıtası olarak adlandırılmıştır.
Yüzlerce yıl önce Afrikalılar, beyaz insanlarla iletişim kurduklarına dair kanıtlar ararlarken; Afrikalı dâhilerin, bilim ve teknoloji ile ilgili alanlardaki bilgileri oldukça gelişmiş, hatta bazı örneklerden anlaşılacağı üzere Batının dahi bu düzeye ulaşamadığı görülmüştür. Metalürji, astronomi, astroloji, matematik, ziraat, denizcilik, tıp, yazarlık, mimari ve mühendislik alanlarında önemli gelişmeler sağlanmıştır. Örneğin dünya üzerindeki ilk okuma ve yazma yöntemlerinden birisi olan resimli eski Mısır yazıları, Afrikalılar tarafından M.Ö. 3000 yılında icat edilmiştir. Bu eski değerler, büyük Afrikalı uygarlıkların yaklaşık olarak üç bin yıllık varlığı sırasındaki canlı ve samimi resimlerini yansıtmaktadır. Hıristiyanlığın ortaya çıkmasından evvel, Mısır’ın güneyindeki eski Meroe şehrinde yer alan Kuşit uygarlığına ait kendine ait beş yüzyıllık el yazısı bulunmaktadır. Etiyopya’nın komşu ülkelerinde, Ge’ez, eski Axum klasik dilleri, M.S. 4. yüzyılda yazılı olarak ifade edilmeye başlamıştır.
1- Gine Cumhuriyeti’nin Tanıtımı
Afrika’nın en batı ucunda yer alan Gine Cumhuriyeti 245.957 km2 lik bir alana yayılmaktadır. Batı’da Atlantik Okyanusuyla 300 km kıyısı olan Gine’nin kuzeyinde Gine-Bissau, Senegal ve Mali yer alırken, doğusunda Fildişi Sahilleri, güneyinde ise Liberya ile Sierra Léone bulunmaktadır. Gine, dört doğal bölgeden oluşmaktadır. Alt Gine veya denize kıyısı olan (esasen Atlantik Okyanusu tarafından sulanmış ovalardan oluşur) dağlardan ve yüksek platolardan oluşan bir bölge olan Orta Gine veya Foutah Djalon, kuzey bölgede yer alan ve çalılıklardan ve orta yükseklikteki platolardan oluşan Yüksek Gine (Haute Gine) ve ormandan oluşan Ormanlık Gine.
Tarım sektöründe ve madencilikte (dünya boksit rezervinin 2/3 ü, 25–30 milyon karat değerinde elmas rezervi, 1000 ton altın, 7 milyar ton demir ve 6600 megavat hidroelektrik potansiyeli) çok geniş imkânlara sahip olmasına rağmen, Gine’de kişi başına düşen GYMH 569 dolardır ve nüfusun %40’ı yoksulluk sınırının altında yaşamaktadır. (Yılda 300 doların altında bir gelirle). Bu durum çok taraflı ve iki taraflı ortaklıklardan gelen önemli finansman akışına rağmen kötü ekonomik yönetimin bir sonucudur.
Afrika’nın en batı ucunda yer alan Gine Cumhuriyeti 245.957 km2 lik bir alana yayılmaktadır. Batı’da Atlantik Okyanusuyla 300 km kıyısı olan Gine’nin kuzeyinde Gine-Bissau, Senegal ve Mali yer alırken, doğusunda Fildişi Sahilleri, güneyinde ise Liberya ile Sierra Léone bulunmaktadır. Gine, dört doğal bölgeden oluşmaktadır. Alt Gine veya denize kıyısı olan (esasen Atlantik Okyanusu tarafından sulanmış ovalardan oluşur) dağlardan ve yüksek platolardan oluşan bir bölge olan Orta Gine veya Foutah Djalon, kuzey bölgede yer alan ve çalılıklardan ve orta yükseklikteki platolardan oluşan Yüksek Gine (Haute Gine) ve ormandan oluşan Ormanlık Gine.
Tarım sektöründe ve madencilikte (dünya boksit rezervinin 2/3 ü, 25–30 milyon karat değerinde elmas rezervi, 1000 ton altın, 7 milyar ton demir ve 6600 megavat hidroelektrik potansiyeli) çok geniş imkânlara sahip olmasına rağmen, Gine’de kişi başına düşen GYMH 569 dolardır ve nüfusun %40’ı yoksulluk sınırının altında yaşamaktadır. (Yılda 300 doların altında bir gelirle). Bu durum çok taraflı ve iki taraflı ortaklıklardan gelen önemli finansman akışına rağmen kötü ekonomik yönetimin bir sonucudur.